O myjniach i samochodach

oraz wydajności i trwałości tego elementu. Wersją podstawowa turbosprężarki jest wersja bez zaworu. Dalej wyróżniamy turbosprężarki z zaworem upustowym. Zawór zamontowany w tym typie turbosprężarki ma na celu zmniejszenie zbyt szy

O myjniach i samochodach

Rodzaje turbosprężarek

Na przestrzeni ostatnich lat turbosprężarki bardzo się zmieniły. Zmiany w turbosprężarka polegały przede wszystkim na eliminacji wydzielanych spalin oraz wydajności i trwałości tego elementu. Wersją podstawowa turbosprężarki jest wersja bez zaworu. Dalej wyróżniamy turbosprężarki z zaworem upustowym. Zawór zamontowany w tym typie turbosprężarki ma na celu zmniejszenie zbyt szybkiego obracania się układu wirującego. Kolejny rodzaj to turbosprężarki ze zmienną geometrią VTG. Zmniejszanie geometrii sprawia, ze łopatki turbiny zmieniają kąt ustawienia, dzięki czemu nawet przy małych obrotach silnika praca turbosprężarki jest bardzo efektywna. Turbosprężarki z dwustopniowym systemem doładowania są niczym innym jak połączeniem dwóch turbosprężarek mniejszej i większej. W początkowym zakresie obrotów silnika pracuje tylko mniejsza turbosprężarka. Później po otwarciu przepustnicy zaczyna działać druga. Na górnym pułapie obrotów silnika pracuje tylko duża turbosprężarka. Ten typ turbosprężarki jest stosowany w najnowszych samochodach.


Silniki zasilne benzyną

Silnik o zapłonie iskrowym
Silnik W16, stosowany w Bugatti Veyron
Silnik czterosuwowy o zapłonie iskrowym - zasada działania

Silnik o zapłonie iskrowym (ZI) jest silnikiem cieplnym spalinowym o spalaniu wewnętrznym, w którym spalanie ładunku zainicjowane jest iskrą powstającą pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej1. Mieszanina paliwa i powietrza musi być przygotowana odpowiednio wcześniej przed momentem zapłonu, do jej zapalenia niezbędna jest wytworzona w odpowiednim źródle iskra1. Sprawność silnika o zapłonie iskrowym zależy w głównej mierze od stopnia sprężania1.
Mieszanka paliwowo-powietrzna

Paliwem spalanym w silniku iskrowym musi być paliwo intensywnie parujące w układzie zasilania silnika w paliwo lub w cylindrze silnika. Paliwo to może występować w formie płynnej lub gazowej. Do stosowanych paliw należą m.in:

benzyna
benzyna bezołowiowa
etylina
LPG ? gaz płynny
CNG ? sprężony gaz ziemny
metanol
etanol (jako samodzielne paliwo lub jako dodatek do benzyn)

Stosunek paliwa do powietrza w mieszance powinien być utrzymany w odpowiednim dla danego silnika przedziale. Zbyt mała ilość powietrza sprawia, że mieszanka staje się zbyt bogata - sprawność silnika maleje, spalanie jest niezupełne, wzrasta stężenie tlenku węgla w spalinach1. Zbyt duży stosunek powietrza do paliwa powoduje zubożenie mieszanki, co skutkuje rozciągnięciem spalania w czasie do suwu rozprężania1.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_o_zap%C5%82onie_iskrowym


Encyklopedia o historii samochodów

Nad pojazdami napędzanymi parą myślano już w XVII wieku. W 1678 roku Ferdinand Verbiest miał zademonstrować taki pojazd cesarzowi chińskiemu, jednak nie ma na to żadnych dowodów. Dlatego za pierwszego konstruktora ? wynalazcę pojazdu mechanicznego ? uznaje się Francuza o nazwisku Nicolas-Joseph Cugnot, który zaprezentował swoje pionierskie dzieło napędzane silnikiem parowym w roku 1769.

W 1870 roku Austriak Siegfried Marcus skonstruował, nienadający się do powszechnego użytku, prototyp pojazdu mechanicznego z benzynowym silnikiem o zapłonie iskrowym. Z kolei inny konstruktor, Niemiec Carl Benz, zbudował swój trzykołowy automobil w roku 1885 (w 1886 uzyskał patent). W tych samych latach prace w dziedzinie silników spalinowych oraz pojazdów napędzanych takimi silnikami prowadzili wspólnie Wilhelm Maybach i Gottlieb Daimler. Nie wiadomo jednak dokładnie, kto, jako pierwszy, skonstruował zastosowany do napędu samochodów silnik o spalaniu wewnętrznym.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Samochód